Noosa

Na Brisbane zijn we doorgereden naar Noosa. Hier hadden we een weekendje in de Everglades. Na een illegale overnachting op de parkeerplaats van de plaatselijke bioscoop zijn we de volgende ochtend netjes door de security wakker gemaakt met het verzoek om de parkeerplaats te verlaten. Ze begrepen het wel want ze zeiden uit hun eigen dat we waarschijnlijk na sluitingstijd het stadje binnengekomen waren en daarna uit noodzaak op de parkeerplaats moesten slapen. En dat klopt ook. Alle campings hostels sluiten al om 6 uur. Na 6 uur kun je nergens meer terecht.

We zijn ook netjes van de parkeerplaats af gegaan en naar een andere parkeerplaats gereden haha. Zodat we ons eigen konden opfrissen en klaar konden maken voor de Everglades. We reden met onze eigen bus naar de Everglades zodat hij veilig stond en het was maar 40 minuten rijden. Tayler en Merlin gingen wel met de bus zodat ze ook een keer uit het raam konden kijken haha. De gordijnen achterin zitten namelijk altijd dicht omdat je een boete kan krijgen als er mensen achter in de bus zitten tijdens het rijden.

Ik, Pien en Alex zijn met zijn 3en aangereden naar de Everglades. Op het laatste stuk moesten we een zandweg op en kwamen we aan bij een camping aan de rechterkant en een wit huis met een hek aan de linkerkant. Ze hadden onze verteld dat we eerst door een camping moeten rijden maar als we de camping in keken konden we daar geen kant op. Dus even vragen bij het huisje. Toen ik uitstapte zag ik wat kinderen spelen in een klein speeltuintje en een vrouw kwam het huis uitgelopen. Het was net een film. De vrouw had witte vieze kleren aan en haar haren zaten helemaal in de war. Als ze een kind had gedragen en een sjekkie in haar mond was was het plaatje compleet geweest. Maar ze was aardig en vertelde onze dat het de linkerkant op was en we konden zelf het hek open en dicht doen. zo gezegd zo gedaan. Langzaam reden we verder en passeerde een aantal caravans die er volgens mij al meer dan 30 jaar stonden. De mensen woonde hier. Het waren caravans met zelfgemaakte luifels en tenten. Overal lag rommel en het was er vies. We zagen een man die zich denk ik al 3 weken niet gedoucht had en met rotte tanden. Voor degene die ooit naar Fright Nights in Walibi zijn geweest. Op een van de plekken in het park heb je een gratis spookhuis door het bos. De zogehete "Hilbilly's" komen je dan achterna met kettingzagen en lopen door rond bij hun caravans. Nou dit was eigenlijk precies hetzelfde. Hier kunnen ze zo een film opnemen.

Uiteindelijk kwamen aan bij ons eigen kamp. Gelukkig zag het er hier wel iets moderner uit maar we waren wel echt in de rimboe. Aan de voorkant stonden veel pubtentjes aan de rivier met daarnaast alle kano's. Als je een stukje verder verloopt kwam je bij de receptie wat een houten huisje was. Hier hebben we ons eigen gemeld en kregen we een rondleiding. Alleerst zagen we 2 houten cabines waar we de eerste nacht gingen slapen. We hadden onze eigen stroom en lagen in zelfgemaakte stapelbedden. Het was gemaakt met houten palen en doeken. Daarna liet hij ons de keuken en de tv kamer zien (Ja we hadden gewoon een tv kamer in de rimboe!) Naast de keuken was ook een kampvuur.
Als laatste hadden we nog de douches en de wc's. Gelukkig want na alle dingen die we daar hadden gezien waren we een beetje bang dat we een kuiltje moesten graven.

Omdat we de nacht ervoor op een parkeerplaats hadden geslapen zijn we meteen gaan douchen en eten. Deze avond was het natuurlijk weer tijd voor een drankje en lekker cliché hier bij het kampvuur. Het was zo gezellig dat ik heel enthousiast naar onze cabine wou rennen vanuit het kampvuur dat ik in het donker over een boomstronk viel. Mijn been is 2 weken blauw geweest. Maar gelukkig voelde ik niks want had er toch al zat op haha.

De volgende ochtend gingen we kanoën. We zaten met zijn drieën in een kano. Pien en ik zijn nou niet allebei de fitste mensen en de derde persoon was Anissa een meisje uit Engeland die we de avond ervoor hadden leren kennen. Zij was nog luier dan ons en deed eigenlijk bijna niks. Ook waren we als laatste gestart dus met ons tempo erbij waren de rest van de kano's op een gegeven moment nergens meer te bekennen. Geen zorgen in dit gebied zitten er geen krokodillen.

Peddelen, peddelen, peddelen is wat we deden. We moesten 16 km peddelen. Is niet erg maar heel de weg was hetzelfde. De bomen zagen er constant precies hetzelfde uit. Dus we hadden het eigenlijk wel gezien. Er was zelfs even besproken om terug te gaan. Maar nee misschien is er aan het eind wel iets moois. Niet dus.

We kwamen aan en het enigste wat er was was een picknicktafel waar iedereen zat. Oké dan. Éen jongen was een stukje verder aan het slingeren aan een touw die vastzat aan een boom en liet zich daarna in het water vallen. Ja dat zag er wel gezellig uit dus het duurde niet lang voordat we daar ook waren. We stonden daar met 7 personen en bijna iedereen ging wel een keer slingeren. Het was eigenlijk best wel hoog en niet dat ik bang was om het water te springen maar ik was meer bang dat ik door mijn lompheid na 4 cm meteen val en dankzij mijn geluk altijd zal ik net op die kapotte boom vallen wat dan heel erg pijn zal gaan doen als ik al niet iets breek.

In het filmpje wat nog gaat komen zien jullie precies wat ik bedoel.

Iedereen had lol en Pien en ik waren de camera vrouwen. Ja ik wil niet in Australië zijn en niks durven. Ik had al 3 keer mijn horloge uit en aan gedaan omdat ik wou gaan springen en toen toch niet meer durfde. Toen iedereen zei dat ze terug gingen was het moment aangebroken. Ik doe het gewoon! Ja nadat ik in de boom was geklommen en het touw vast had durfde ik eigenlijk niet meer maar ik liet me eigen niet kennen. Ik sprong en ik had inderdaad gelijk dat ik goed lomp zou vallen maar gelukkig wel in het water ! haha

Toen we terug kwamen bij het kamp hadden we hetzelfde ritueel. Douchen eten en drinken. Een man die daar woonde ging koken je kon voor 13 dollar mee eten. Wij natuurlijk lekker zelf gekookt om kosten te besparen maar Tayler bood aan om de man mee te helpen. Hij sneed de groentes in stukken, hielp met bakken en ging alles afwassen. De volgende dag zou hij helpen om planken te maken in een schuurtje. Wat lief. Natuurlijk was dit in de hoop om gratis mee te eten. Nou zegt de man: ''Je hoeft maar 10 dollar te betalen" hahaha

De volgende dag konden we weer gaan kanoën, maar dankzij het advies van andere mensen die dat stuk al hadden gedaan en hadden gezegd dat het nog saaier was zijn we niet gegaan met nog een tiental andere mensen en zijn we gezellig met zijn alle op het kamp gebleven. Dankzij de sfeer van het kampvuur en the Goon hebben we wel wat vrienden gemaakt en hebben we er een gezellige dag van gemaakt.

En dat was het weer. De volgende ochtend zijn we weer aangereden naar de volgende bestemming.